| <P>Het beleggen in aandelen die dividenden uitkeren is al jaren en bijna overal ter wereld een hele populaire strategie. Ook wel dividendbeleggen genoemd. Een dividenduitkering is een periodieke uitkering van een bedrijf aan de aandeelhouders. Bedrijven betalen hun dividenden (in Europa) meestal 1 keer per jaar uit. Amerikaanse bedrijven betalen echter heel wat frequenter hun dividenden uit. Het dividend is de beloning voor de beleggers in het bedrijf. Zij lopen ook het risico. Beleggers in aandelen hebben totaal geen zekerheden met hun beleggingen. Omdat banken en andere vreemd vermogen verschaffers claims op de activa van een bedrijf hebben, zijn zij het die de hoogste zekerheden hebben en dus niet de aandeelhouders. Aandeelhouders hebben totaal nergens rechten op. De dividenduitkeringen van bedrijven zijn de enige manier om hun aandelenbeleggers te compenseren voor hun gedane investeringen. Uiteraard is een vast meetpunt om te bepalen welke beleggers het dividend mogen ontvangen: deze dag is de ex-dividend dag. <P><h3>Dividend in het kort</h3><li>vergoeding voor het gelopen risico<BR><li>extra inkomen <BR><li>risico beperken<br><li>rente op rente</p></p><P>Stel dat het aandeel Microsoft nu 30 euro kost en het een week later 1 euro aan dividend uit zal gaan keren, dan daalt op de ex dividend dag het aandeel doorgaans met de hoogte van het dividend. Alles over het <a href=’https://www.analist.nl/aandeel/dividend/237′> dividend van Microsoft</a> bieden wij op deze site aan. Hier in dit geval is dit dus 1 euro. Die 1 euro die ontvangen wordt gaat dus ook weer van de koers af want beleggers die het aandeel na de ex-dividend datum kopen hebben dus geen recht op de voorgaande dividenduitkering. Het is in feite dus niet relevant om in theorie het dividend na te jagen: of voor de datum van ex-dividend een hogere prijs inclusief het dividend betalen of na de datum van ex-dividend het aandeel voor een lagere koers kopen maar dan zonder het uitzicht op een dividendbetaling. Dus we horen het u al denken, wat zou het uberhaupt uitmaken om wel of geen dividenduitkerende aandelen te kopen? Ja, op de korte termijn is het nutteloos voor u als belegger om op dividendaandelen te richten. </p><P>Dit omdat de markten op de korte termijn extreem efficiënt zijn. Dit betekent dat alle informatie in de koersen verwerkt wordt. Een hoger of lager dividend maakt dan per saldo totaal niets uit. </p><h2>Waarom vinden wij dividendaandelen interessant</h2><p>Maar waarom is het kopen van aandelen die dividenden uitkeren dan toch aantrekkelijk? We zien op de langere termijn dat aandelen die dividenden uitkeren het juist beter hebben gedaan dan de aandelen die dat niet deden. </p><P>De mogelijkheid van het kunnen uitkeren van dividenden kan worden gezien als een kwaliteitsindicator. Bedrijven die geen dividenden uitkeren kunnen we doorgaans typeren als bedrijven van een lagere kwaliteit. U kunt het kunnen uitkeren van een dividend dus zien als een hele grove voorselectie om aandelen op kwaliteit te kunnen filteren. </p><P>Natuurlijk is dit heel erg kort door de bocht want er zijn nog tal van andere variabelen die de kwaliteit (lees: onder- of overwaardering) van een aandeel beoordelen. Kijkende naar de historische rendementen kijken van aandelen die dividenden uitkeren ten opzichte van de aandelen die dat niet doen dan zien we op de korte termijn vrijwel geen verschillen. Maar op de langere termijn zien we echter hogere totaalrendementen (koersrendementen + dividendrendementen) voor de aandelen die dividenden uitkeren. Dit komt door het rente-op-rente effect. Dit komt neer op een exponentieel effect door dat de ontvangen dividenden herbelegd worden en die op hun beurt ook weer dividenden ontvangen. We kunnen dit een sneeuwbaleffect noemen. </p><P>U kunt dit zien als een jonge boom die op termijn steeds meer appels geeft. Albert Einstein noemde dit rente-op-rente effect ook al het 8e wereldwonder. Bekende dividendbeleggers zijn onder andere Dennis Gartman, Mark Cuban en Geraldine Weiss. </p><h2>Invloed dividendbelasting</h2><P>Over het uitgekeerde dividend wordt in de meeste landen dividendbelasting ingehouden.deze dividendbelasting is echter vaak voor een gedeelte terug te vorderen. Een bedrijf dat hier in gespecialiseerd is, is Mylette uit Woerden. Een van de redenen om dividenden apart te belasten is het voorkomen van belastingontwijking: in een stelsel waar geen dividendbelasting is het namelijk mogelijk om inkomstenstromen via dividenden te laten verlopen en zo de inkomstenbelasting te omzeilen. Het is echter doorgaans alleen rendabel bij hele grote posities in een aandeel om de ingehouden dividendbelasting terug te kunnen vorderen. </p><P>Dit omdat de kosten van alle administratieve handelingen doorgaans veel hoger zijn dan het terug te ontvangen bedrag. Het breakevenpunt om ingehouden dividendbelasting terug te vorderen ligt op circa 250 euro. Dit wil zeggen dat indien u per aandeel een totaal van minder dan 250 euro aan ingehouden dividendbelasting heeft dat dan de kosten om het terug te vorderen daar boven liggen. Wij raden dus aan om niet te veel te focussen op de hoogte van uw ingehouden dividendbelastingen. </p><h2>Dividenden variëren</h2><P>Dividenden zijn echter nooit stabiel en variëren door de tijd heen. Bedrijven kunnen zo maar aankondigen om te stoppen me het uitkeren van dividenden aan haar aandeelhouders. Beleggers volgen de berichtgeving van de dividenduitkeringen ook op de voet. </p><P>Indien een bedrijf zegt het dividend per aandeel te verlagen of zelfs in te trekken dan zien we meestal hele forse reacties op de beurzen. Dit is natuurlijk simpel te verklaren want zittende aandeelhouders ontvangen minder (lees: het aandeel heeft zo minder toekomstige waarde). Aanpassingen in de hoogtes van de dividenden zorgen dus direct voor reacties op de aandelen- en optiebeurzen (in het geval er opties voor het aandeel bestaan). </p><h2>Maar wel oppassen met dividendbeleggen</h2><P>Het voeren van een dividendstrategie is dus zeker geen saaie laat staan makkelijke strategie. (Dividend)rendementen uit het verleden zeggen weinig tot niets over de toekomst. Mede doordat financiële markten heel erg efficiënt zijn. Voor beleggers is het absoluut zaak om verder te kijken dan naar puur het dividend per aandeel want anders tuint u in de zogenaamde ‘value trap’. </p><P>Als beleggers puur hier naar zouden kijken is dat wel heel erg naïef en historisch hebben we vaak gezien dat beleggers dan de deksel op hun neus kregen. Het is voor beleggers dus zaak om naar het totale plaatje te kijken. Financieel moet het natuurlijk wel mogelijk zijn dat een bedrijf dividenduitkeringen doet. </p><P>Belangrijke financiële variabelen om naar te kijken zijn onder andere de kaspositie, de solvabiliteit (de verhouding tussen het eigen en het vreemd vermogen), de kasstromen en de winst. Uiteraard zijn al deze variabelen op zich zelf ook weer onvoorspelbaar en ook superbeleggers zoals Warren Buffett of Joel Greenblatt durven geen pogingen doen om deze accuraat te voorspellen. </p><h2>Hoogste dividendrendementen hachelijke zaak</h2>Het is o zo verleidelijk om simpelweg de aandelen te kopen met de hoogste verwachte dividendrendementen maar zo simpel werkt het helaas niet. Een vrij hoog dividendrendement, hiermee bedoelen van 6 procent of meer, is doorgaans vrij gevaarlijk. Hiermee bedoelen we dat het effectieve dividendrendement van het aandeel eigenlijk te hoog is; dan is of het dividend te hoog of de beurskoers absurd laag. </p><P>Beiden kunnen natuurlijk waar zijn maar in de financiële wereld weten we het nooit. Er zijn zat voorbeelden van aandelen met hoge dividendrendementen die daarna stevig in elkaar klapten of zelfs failliet gingen. </p><P>Denkt u bijvoorbeeld maar aan Lyondell Chemical, Thornburg Mortgage en Energy Future. Genoemde aandelen hadden hele forse verwachte dividendrendementen op basis van de koersen destijds versus de verwachte dividenduitkeringen. Wanneer de hoogtes van de dividenden werden verlaagd stortten de koersen in elkaar. Waarna de koersen nog verder instortten toen de dividenduitkeringen helemaal geschrapt werden. </p><P>De dividendhoogte is verder niets anders dan het gemiddelde van wat de analisten verwachten. Bedrijven geven veel verwachtingen over hun dividenden maar deze moeten officieel nog door de zittende aandeelhouders via de algemene vergadering van aandeelhouders worden goedgekeurd. Het gebeurd in de praktijk eigenlijk nooit dat aandeelhouders een lager dividend prefereren, eerder wensen ze een hoger dividend per aandeel. </p><h2>Rendementen 100 euro geïnvesteerd in Europese Dividendaristocraten</h2><img src=”/system/images/images/000/003/430/original/dividendrendementen. png?1535798212″ alt=”Dividendrendementen” /><h2>Dividendaristocraten kort toegelicht</h2><P>Dividendaristocraten zijn bedrijven die in hun historie ieder jaar een hoger dividend hebben kunnen uitkeren aan hun aandeelhouders. U vermoedt natuurlijk al dat dit er naar verloop van tijd steeds minder zijn want de totale groep wordt steeds kleiner. Sigma-Aldrich, Praxair en T. Rowe Price zijn voorbeelden van bekende dividendaristocraten. </p><P>De rendementen van deze aandelen zijn op de langere termijn ook gigantisch geweest. Dit wordt mede door het rente-op-rente effect (het effect van herbeleggen) veroorzaakt. Staart u zich hier echter absoluut niet blind op. </p><P>Het zijn maar historische rendementen en eigenlijk zeggen die weinig over de toekomst. Bedrijven kunnen zeker niet oneindig blijven groeien (dan zouden er nieuwe aardbollen nodig zijn). Dividenduitkeringen kunnen dus nooit eindeloos door blijven stijgen. Het kijken naar de strategie van het kopen van de dividendaristocraten is echter absoluut een goede tip want het geeft nog maar eens aan dat hoge rendementen op de beurs een kwestie zijn van een lange adem en het steevast herinvesteren van ontvangen dividenden. </p>Speciaal voor de lezers die in Duitsland gebivakkeerd zijn bieden wij de Duitse website Valuefokus.de met <a href=’https://www.Valuefokus.de’ target=’_blank’> informatie over dividendaandelen</a> aan. |